La Trans-Freyrienne

La Trans-Freyrienne

ind mei heb ik met Thijs de Trans-Freyrienne geklommen, een 450 meter lange traverse in Freyr. Eigenlijk wilden we naar de alpen voor de Salbit westgraat, maar het weer was niet goed genoeg.

Ochtendgloren op het bivakveld (© Thijs)

Ochtendgloren op het bivakveld (© Thijs)

Zo’n lange route verwacht je niet in België, leuk dat ’t kan en een goede training ook om op elkaar ingespeeld te raken. De route begint helemaal rechts op het Al Legne massief, en traverseert naar links, totdat je de hoek om gaat richting de Pape.

Maximale moeilijkheid is 6b (in werkelijkheid harder – freyriaanse 6b!) en in 1 lengte, die heel luchtig is, moet je nutjes om uit de rots stekende bouten heen schuiven en daar vervolgens touwladdertjes of schlinges in hangen, waar je in gaat staan om verder te komen.

Coen op de Al Legne (© Thijs)

Coen op de Al Legne (© Thijs)

Net om de hoek van de Al Legne, bij de Pape, hebben we nog even een fikse regenbui uit moeten zitten (gelukkig wel droog) voordat we aan het laatste en lastigste stuk konden beginnen. Dat stuk begint met een 5c (hard!) en een 6a+ die heel mooi is, maar wel tricky vanwege een haakafstand tussen de 2e en 3e haak die ervoor zorgt dat je op een band terecht komt als je hier valt.

De traverse boven het Pape massief is makkelijk, maar werkelijk alles zit er los. Over de laatste lengte, de uitklim, twijfel ik nog steeds of we de goede hebben genomen. Vond het keihard, eerder 6c/7a, en met een rugzakje op was het niet erg relaxed.

We hebben erg veel geluk gehad met het weer, toen we bijna boven waren flitste het erop los vanwege het onweer, maar de regen kwam pas met bakken naar beneden, toen wij net in de snackbar zaten met ons biertje en frite moyenne.

Weer een mooie plaat van Thijs

Weer een mooie plaat van Thijs

De dag erna was het ontzettend warm, vochtig en klam, en hebben we een klassieker die ik nog niet heb geklommen, Cocaine fingers (7a+), uitgewerkt, maar het was veel te warm. Dus de meegebrachte biertjes maar open met de voeten in de maas.

Aan te raden is om de Trans-Freyrienne net als wij doordeweeks te klimmen, als het rustig is: vanwege de losse rots op de Pape is het echt onverantwoord als er veel klimmers beneden staan.

Dank Thijs voor de leuke dagen en mooie foto’s!

No Comments

Post a Comment