Klimmen op Corsica
Er werd me gevraagd of ik al plannen voor rondom kerst en oud & nieuw had. Waar ik op reageerde: “Nee, geen concrete plannen, ik probeer wel ergens te gaan klimmen”.”Waarom ga je niet mee naar Corsica?”, zo werd ik op het idee gebracht om met de USAC (Utrechtse Studenten Alpen Club) goedkoop mee te gaan naar Corsica. “Waarom niet?!”, en belandde ik met een groep van 15 klimmers in Ajaccio, Corsica na een autoreis van zo’n 11 uur naar Toulon, Frankrijk en een bootreis van eveneens zo’n 11 uur.
Behoorlijk gaar dus kwamen we ’s ochtends aan om half 9, en zijn we uiteraard rechtstreeks naar de rotsen gereden. Tegen het einde van de middag hebben we ons super luxe huisje, in het ’s winters heel erg uitgestorven St. Lucia, opgezocht en ons geïnstalleerd.
Op dag 2 bezochten we een van de grotere en bekendste klimgebieden op het eiland, Bavella. Een gebied met 7 sectoren met een korte aanlooptijd en prachtige uitzichten. We hebben hier nog 2 dagen doorgebracht, met zo’n grote groep moeten nou eenmaal compromissen gesloten worden… Er zijn in Bavella met name 6de graads routes van enkele en meerdere touwlengtes. Slechts één 7b en een handjevol 7a’ s. Aan het einde van de week heb ik op een enkele na, al deze zevende graads routes geklommen. De onderstaande foto’s zijn hier genomen.
Arne en Victor op de terugweg uit een multi- pitch route met zonsondergang.
Arne in Victor in de eerste touwlengte van une voie sans nom, sector Murzella, Bavella
Op de derde dag deden we een kalk- steen gebiedje aan, Conca. Waar ik wel blij mee was, zoekende naar wat overhang 😉 in plaats van de granieten platen die we tot die dag gezien hadden. De overhang vonden we, en we klommen heerlijk die dag. Het moeilijkste wat er zat was een 7b + die er vrij taai uit zag. Een klein beetje overhangend en de grepen waren ver te zoeken. Het voelde als Freyr. Een on- sight zat er dan ook niet in. Maar ik klom de route in mijn 2e poging, ondertussen genietend van het weidse uitzicht over de baai met eilandjes en een bijna ondergaande zon.
Deze middag begonnen de ziektes en blessures ons te kwellen. Veel van ons kregen buikgriep, ik hoofdpijn, en koorts. Die nacht werd er meer overgegeven dan geslapen, maar om dit toch niet al te interessante ziekte- verhaal kort te houden; op drie na is de hele groep ziek geweest. De laatste survivors werden op de terugreis alsnog geveld.
7b+ sans nom, 1er sector, Conca.
Omdat een fatsoenlijk feest voor de oudejaarsavond letterlijk ver te zoeken was, bezochten we de uitgestorven kroeg in het dorpje, st. Lucia. Daar troffen we enkele verloren fossielen aan die hun laatste dagen uit zaten. In plaats van vuurwerk werd er met een jachtgeweer in de lucht geschoten, een oude traditie die in de grote steden nu verboden is. Op oud- en nieuwjaarsdag hebben we allemaal wel weer geklommen gelukkig, zo goed en kwaad als het ging. Dat is toch de beste jaarwisseling waarop je kunt hopen.
In de crux een sketchy knee- bar die mij hielp de route uit te klimmen. 7b+ sans nom, 1er sector, Conca.
Op deze nieuwjaarsdag vonden we in Bavella alsnog een sector met flinke overhang, een kwartiertje langer lopen dan de rest van de sectoren. In het dak waren slechts een paar routes te vinden, waaronder een 6c, een 7a en een 7b. Alle drie klom ik in redelijk brakke toestand on- sight, een leuke afsluiting van de week, een veelbelovend begin van het nieuwe jaar!
Swaen flasht 6c, King of bongo bongo, sector Punta Picchiatu
King of bongo bongo, 6c
7b Voyage en Nairobi, sector Punta Picchiatu, Bavella.
Al met al was het een leuke trip, een echt klim- week is het niet geworden, we vonden niet zo veel moeilijke routes maar we hebben genoten van het lekkere weer en de mooie uitzichten. En misschien ben ik wel gewoon heel erg verwend..? 😉
Met dank aan Klim- en sportcentrum Rock Steady Bussum, voor de camera, setjes, gordel, helm en meer. Ik hoop snel weer een avontuurlijk verslag te posten met fascinerende foto’s! Er staat veel op de agenda (wat klim trips betreft).
Job
No Comments