Bevroren watervallen in Kandersteg
Omdat de condities in Chamonix erg goed waren om te skien, maar helaas niet echt om te klimmen, besloten Niek en ik op het laatste moment om onze plannen te wijzigen en naar Kandersteg te gaan. Kandersteg ligt in Berner Oberland en staat bekend als het ijsklim-mekka van Zwitserland.. Zo gezegd, zo gedaan, en na vrijdag gewerkt te hebben rijden we om 19u weg uit Utrecht. Om ca. 2.30u draaien we het besneeuwde parkeerterrein van Oeschinenwald op, waar we in no-time dik ingepakt in onze slaapzakken in het tentje liggen. De volgende ochtend worden we begroet door waar we voor gekomen waren: de wit gesuikerde Zwitserse bergen afstekend tegen een blauwe lucht!
Op naar Gemmi Lodge, waar we een kamertje hebben geboekt voor 2 nachten. Spullen droppen, koffie erin en direct naar Oeschinenwald, het meest bekende en best bereikbare gebied van Kandersteg. Om 10u staan we aan de voet van de volgens de topo makkelijkste waterval van het gebied, ‘Namenlos’ 4+ (170m). Als we door het prachtig besneeuwde bos lopen, horen we al vele stemmen, die verraden dat we niet de enigen zijn.. Na een uur theedrinken en proberen warm te blijven gaan we los, en klimmen deze mooie waterval die geen weggevertje is (bovenin via de linkervariant). De beloning achteraf is een biertje in het Gemmi cafe, gevolgd door een bord pasta afgetopt met een glaasje port op onze kamer 🙂
De volgende dag staan we op tijd heb, maar niet op tijd genoeg om als eersten bij ‘Arbonium’ 5 (260m) aan te komen. Na wederom een tijdje wachten en theedrinken hebben we enkele tientallen meters progressie van zo’n 4 touwgroepen mogen bekijken, en besluiten we de buurman van ‘Arbonium’ in te stappen, ‘Rattenpissoir’ 5+ (200m).
Niek klimt snel en zonder aarzelen de eerste lengte en haalt en passant nog even een Italiaanse touwgroep in. De 2e lengte is 90 graden steil en nat, de touwen en schlinges zijn direct hierna half bevroren.. De 3e en 4e lengte zijn met een 60m touw net te combineren, waarna ons na 2x abseilen over stevige boompjes eindelijk de zon wacht in het dorp. We drinken een welverdiende halve liter, en besluiten daarna nog even de andere (in het verlengde van Oeschinenwald gelegen) ijsklimgebieden te verkennen door een uurtje omhoog te vellen met onze skies. We zien een paar zeer indrukwekkende en lange watervallen (voor de volgende keer?! :))
Maandag is onze laatste dag, en klimmen we -volgens de topo- DE klassieker van het gebied: Arbonium. We zijn de enigen, wat een verassing! Een eerste 90 graden lengte is voor Niek, gevolgd door een 50 meter lange lengte van ca. 80 graden, waar geen einde aan lijkt te komen.. Na 4 lange lengtes bereiken we de ’top’, en wacht ons niets anders dan wat abseilen, bier in de zon, en de terugrit naar Nederland. Wat een mooie 3 dagen!
Klik hier voor een overzicht van de watervallen in Oeschinenwald.
Warmolt Venhuizen
21 februari 2013 at 1:26 PMTjonge!!!! Mooie plaatjes, vreselijk leuk om te zien (maar niet om zelf te doen……). En je lijkt zo onschuldig op het werk………..